Nee, dit is geen aflevering van Vijf dingen. Je zou het bijna vergeten, maar ik maak ook nog wel eens iets wat niet voor een baby is. Al geef ik meteen toe dat dit project iets van een half jaar stil heeft gelegen omdat ik druk was met dekentjes en mutsjes.
Voorlopig is dit dus een zogeheten WIP (work in progress). Het moet een trui worden voor mezelf en zoals je ziet ben ik nog helemaal niet ver. Deze lace inserts moeten in het midden van de mouwen komen, en ik ben erg benieuwd of ik ooit ga begrijpen hoe, maar laat ik ze eerst eens afmaken. Je moet ze wassen en opspannen voor je er verder iets mee doet, hopelijk gaan ze er daardoor wat minder uitzien als twee vodjes. Het schijnt dus Japans kant te zijn, vandaar de naam van het patroon. Ik weet eerlijk gezegd niet wat er zo Japans aan is. De ontwerpster komt trouwens uit Argentinië.
Natuurlijk had ik nergens genoteerd waar ik geëindigd was in het telpatroon, dus dat was nog een hele puzzel (daarom doe ik dat nu wel steeds). Het viel nog mee dat ik wel had opgeschreven op welke naalden ik aan het breien was, want die waren inmiddels ook verdwenen, gebruikt voor andere projecten… Inmiddels ben ik in ieder geval weer op weg!
Helaas twijfel ik nog een beetje aan dit project, aan de kleuren (ik heb voor crème en een soort zachtgroen gekozen), of al die streepjes me wel zullen staan. En ik vind de maten in het patroon erg onduidelijk. Vooralsnog ga ik maar gewoon voor een M, in dit stadium en met de Buik valt er toch niets te passen.
Ik moet mijn aandacht bij het patroon houden, dat is een andere reden dat het nog niet zo opschiet; tegelijkertijd televisiekijken is geen goed idee. Ik ben wel blij met het garen, het is biologische wol en superzacht.