Polsbandje Marktrock
Uit de categorie ‘waarom ook niet’, die ik vaak te weinig benut. Het is al weer een maandje geleden, maar ik heb het bandje nog een tijdje omgehouden, gewoon omdat het zo fijn was. M. en ik gingen naar Marktrock, de editie van Vilvoorde in België. Vooral omdat we Slongs Dievanongs live wilden zien, een Antwerpse rapster. En omdat we wel zin hadden om nog een keer samen weg te gaan. Het autorijden is soms nog steeds moeilijk, maar we hebben er gewoon echt veel meer mogelijkheden en vrijheid door, daar kan ik gelukkig ook van genieten. Dit keer viel het ook niet mee, met veel vakantieverkeer en wegwerkzaamheden bij Antwerpen, maar we zijn heelhuids heen en terug gekomen. We hadden een hotel geboekt, dus we konden zo lang op het festival blijven als we wilden en de volgende ochtend ook nog rustig aan doen. Om een onbekende reden kregen we ook nog een gratis upgrade en hadden we ineens een gigantische hotelkamer. Het was prachtig weer, de sfeer was goed en we konden vooraan staan bij het optreden van Slongs. De hoofdact ‘s avonds was bovendien Clouseau, waar ik toch nog steeds een zwak voor heb. Ze kwamen met een enorme band en het werd een groot feest. De volgende dag een lekker hotelontbijtje, een glimp opgevangen van Samson en Gert (die dag was het voor de kinderen, het is en blijft ook deel van mijn jeugd) en lekker in de Standaard Boekhandel rondgestruind. Het klinkt altijd meteen dramatisch, dit pakt niemand ons meer af, maar dit pakt niemand ons dus meer af.
Cadeaukaart
Cadeaubonnen verdwijnen hier echt te vaak in een la. En dan maar hopen dat ze nog geldig zijn als ze weer opduiken. We zaten best in een goede flow, hadden een high tea gedaan, spullen gekocht voor de baby met VVV-bonnen en toen kwam ik deze bon tegen. Die bleek al bijna niet meer geldig, waardoor er een plan ontstond om hem te gebruiken tijdens een weekendje weg met schoonmoeder en schoonzus. We zijn naar Paleis Soestdijk geweest, waar ik vorig jaar al omheen rende. Het is helaas niet meer volledig ingericht, maar je krijgt toch een aardig beeld van hoe het eruit heeft gezien en we zagen o.a. het speelhuisje van Wilhelmina en foto’s van hofdame Henriëtte, dat was leuk. En je kunt er lekker lunchen. Wel jammer was dat er tegelijkertijd een tentoonstelling was met moderne kunstwerken, die nogal detoneerden met het paleis en soms gewoon een halve kamer aan het zicht onttrokken (ik zal hier wel niet elitair genoeg voor zijn). Terwijl we nietsvermoedend om ons heen stonden te kijken in het winkeltje begon een vrijwilligster ineens tegen ons te schreeuwen of we wel kaartjes hadden voor het paleis en dat de ingang daarvan heel ergens anders was. Toen we later via de juiste ingang het paleis betraden, kwamen we vast te zitten tussen twee rondleidingen en dreigde een bekakte groep neven en nichten voortdurend hun oma in rolstoel tegen ons op te rijden als we niet snel genoeg opzijgingen. Het had een surrealistisch tintje af en toe.
Label
We hadden vrijdag een trouwfeest en daarvoor moesten we dit label versieren, dat uiteindelijk in een perenboom kwam te hangen die het bruidspaar cadeau kreeg. Leuk klusje! We zijn niet zo heel lang geweest, doordat M. weer eens vertraging had waren we er maar net op tijd en zulk soort dingen worden zo langzamerhand toch wel wat vermoeiender. Ik was mee als ‘vrouw van’ en kende er niemand, maar we hadden het toch wel naar ons zin, want we konden dansen en er waren bitterballen en we konden er met de auto heen, al leek onze navigatie Genevieve wel weer een behoorlijk toeristische route te hebben bedacht. We waren trouwens in (het koetshuis van) Kasteel de Haar, en daar wil ik nu nog een keer heen om de rest te zien.
Tuitenwisser
Ik noem dit een flessenragger. Maar ze hadden ze in ieder geval gewoon bij de Blokker, waardoor het niet zo’n queeste werd als met het citroenstampertje van laatst. M. heeft ontdekt dat ze zelfgemaakte soep in een thermosfles mee kan nemen naar haar werk, en ik heb maar weer eens een hervulbaar waterflesje gekocht. Handig als die ook afgewassen kunnen worden. Meestal kies ik onhandige en/of lekkende exemplaren en loop ik daarna weer een hele tijd met een gewoon plastic flesje en raak ik er dan weer van overtuigd dat dat niet gezond is in verband met weekmakers en dergelijke en koop ik weer een andere. Over dit flesje heb ik trouwens zowaar geen klachten tot nu toe!
Waaier met papiervoorbeelden
M. en ik worden soms horendol van alle babyvoorbereidingen, alles wat we niet zelf kunnen (vrijwel alles wat met klussen, meubels in elkaar zetten en zware dingen tillen te maken heeft) en ieders mening overal over, maar van het geboortekaartje uitzoeken hebben we allebei erg genoten. Het kostte even wat tijd en verbazing over de smaak van de ander, maar uiteindelijk hebben we een bestaand kaartje aangepast en voelden we ons net echte grafisch ontwerpers. Helemaal tevreden. Nu volgt weer een minder leuk klusje: adressen verzamelen…