Hoog tijd voor het vervolg op deze blog. De al dan niet herkenbare dingen zijn dus afkomstig van: (klik!).
13. Het verschrikkelijke moment wanneer je net een boek hebt uitgelezen en met iemand over het einde MOET praten, maar niemand het boek heeft gelezen.
Dit komt regelmatig voor in ons huishouden! Ik moet wel zeggen dat ik meestal degene ben die wordt aangespoord om een bepaald boek ook te lezen, aangezien M. meer leest. We lezen natuurlijk niet alleen maar dezelfde boeken, dus een ongeduldig ‘Ga je dit nog lezen? Want…’ is ook nog weleens te horen.
14. Of wanneer een boek een enorm teleurstellend einde heeft.
Ja, dat is vrij verschrikkelijk. En dat vind ik helaas best vaak.
15. Op tijd gaan slapen lukt je nooit, want je moet altijd ‘nog één hoofdstuk’ lezen. Vijf hoofdstukken later ga je dan toch maar eens naar bed.
Eh, naar bed? Ik lees vaak in bed nog. Maar ik kan nergens tegen, dus vaak is dat dan weer een ander (luchtiger) boek dan ik op een ander moment van de dag lees en dat kan ik dan meestal vrij makkelijk wegleggen. Het slaapverwekkendste boek dat ik ooit heb gelezen (moest lezen voor mijn studie) is trouwens Grafische vormgeving in Nederland van Kees Broos en Paul Hefting. Ik weet niet precies waarom, maar als ik dat boek alleen maar zag werden mijn ogen al zwaar. M. trof mij dan ook een keer midden op de dag slapend aan met dat boek terwijl ze dacht dat ik hard aan het studeren was…
16. Je wordt boos wanneer een boek dat jij fantastisch vindt slechte recensies krijgt. Waarom laten ze mensen die overduidelijk geen verstand hebben van goede boeken recensies schrijven?!
Meestal heb ik de boeken die besproken worden nog niet gelezen, en ga ik ook niet achteraf op zoek naar recensies. Ik scan de recensies in de krant meestal zo’n beetje, en als er dan een boek wordt besproken dat ik nog wil lezen, ben ik altijd bang dat ze te veel verraden. Ik ben eerlijk gezegd vaker gefrustreerd als schrijvers/boeken die ik niks vind weer eens enorm veel aandacht krijgen.
17. Wanneer er in een boek iets groots gebeurt, word je vaak érg emotioneel. Jep, ook in het openbaar.
Meestal niet in het openbaar, maar ik kan zeker huilen om boeken. Ook als ik ze niet voor het eerst lees en dus al weet hoe ze aflopen, of misschien dan juist.
18. Je wacht ongeduldig af tot je favoriete auteur een nieuw boek uitbrengt.
Oe, er zijn niet zoveel auteurs voor wie dat geldt. En dan nog zal ik niet snel meteen naar de winkel rennen om het te kopen (zie ook punt 20). Meestal leen ik het dan alsnog eerst uit de bieb, en daar moet je nu eenmaal vaak wat geduld voor hebben. Harry Potter kocht (/koop, & The Cursed Child komt in de boekenblog van deze maand) ik wel altijd meteen, en verder komen de boeken van Sarah Waters en Tjitske Jansen in me op. Maar dat is vrij overzichtelijk, in die zin dat zij niet zo vaak met een nieuw boek komen. Verder heb ik ook eerder favoriete losse boeken dan favoriete auteurs. Ik ben altijd bang dat een auteur er met zijn/haar volgende boeken niet meer overheen kan. Momenteel ben ik dus moed aan het verzamelen om Here I Am van Jonathan Safran Foer te gaan lezen (nou ja, ik heb het niet in huis, dus het zal sowieso nog wel een tijdje duren). Maar na Extremely Loud & Incredibly Close, zeker een van mijn favoriete boeken, vrees ik het ergste.
19. ‘Wat is je favoriete boek?’ is de moeilijkste vraag die je je kunt voorstellen.
Klopt. Ik heb een heel stel favoriete boeken, niet één favoriet boek.
20. Wekelijks kom je minstens met twee nieuwe boeken thuis.
Zeker niet, ik probeer al jaren om de collectie binnen de perken (passend in de kasten die we hebben) te houden. Door mijn werk krijg ik nog weleens een boek en zo groot wonen we niet, dus het is noodzakelijk. Daarnaast vind ik het ook wel fijn om alleen (oké, ‘vooral’ zal wel het hoogst haalbare blijven) die ik écht goed en mooi en bijzonder vind.
21. Wanneer iemand zegt dat hij/zij niet van boeken houdt, ben je oprecht geschokt.
Tja, het is me heus bekend dat niet de hele wereld van lezen houdt. Ik snap niet zo goed waarom niet, maar echt geschokt ben ik er nu ook weer niet door. Het verbaast me altijd wel als mensen die in principe wel boeken lezen hele taalgebieden afschrijven. Bijvoorbeeld door op te merken: ‘Ik houd niet van Nederlandse literatuur.’ Dan heb je gewoon nog niet genoeg gelezen, denk ik.
22. Waarom op stap gaan als je ook lekker in bed kunt kruipen met een goed boek? Dat is doorgaans je motto voor een vrijdag- of zaterdagavond.
Eerder ‘Waarom op stap gaan?’ in het algemeen. Maar ik heb meestal geen zin om naar bed te gaan, dus dit doe ik niet vaak. Dan eerder gezellig tv-kijken met M. met een handwerkje en iets lekkers erbij. Ik ben al zoveel teksten bezig in mijn werk, ik zit zeker niet ieder vrij moment ook nog met mijn neus in een boek.
23. Je vindt mensen die een hoekje in de bladzijde vouwen ronduit respectloos. Hoe durf je een kunstwerk zo te beschadigen?
Nou, kunstwerk, kunstwerk… Maar ik vouw inderdaad geen hoekjes om. Hier blogde ik al eens over mijn boekenleggers.
24. Dat WTF-gevoel wanneer er ineens iets enorm onverwachts gebeurt.
Als het écht heel onverwacht is, blijft het niet bij een gevoel. Dan laat ik het de omgeving zeker weten.