Gelukkig gaat het nog steeds goed. Ik kan nog gewoon werken en mijn deadlines halen. Ik heb wat last van rugpijn, dus ik moet mijn werkzaamheden iets beter verdelen/afwisselen (dat laatste is een beetje lastig, aangezien vrijwel alles neerkomt op achter de computer zitten). En ik doe af en toe een middagdutje. Maar ik begin ook regelmatig ‘s ochtends vroeg al met werken, omdat ik dan toch niet meer kan slapen, dus daarmee compenseer ik dutjes weer een beetje. Ik hoop heel erg dat ik tot 36 weken door kan werken, dat zou betekenen dat ik nu nog zo’n vijfenhalve week te gaan heb.
De laatste deadlines voor mijn verlof worden nu al zo’n beetje vastgelegd. Er kan altijd nog last minute het een en ander tussendoor komen, dat gebeurt vaak ook, maar het is toch een gek idee. Gelukkig ziet het er op dit moment naar uit dat er ook in 2017 nog opdrachten voor me zullen zijn (en ik ga dan uiteraard ook weer actief op zoek naar nieuwe).
Ik heb alleen besloten te stoppen met het geven van feedback voor Ontdek je schrijftalent, een cursus van Schrijven Online. Dit is een online cursus die beginnende schrijvers in hun eigen tempo kunnen volgen. Het is meestal heel tof en inspirerend om deze mensen te mogen begeleiden, maar lastig te combineren met mijn andere werkzaamheden, aangezien ik dus nooit weet wanneer mensen opdrachten gaan sturen. Daarnaast heb ik de opdrachten, die draaien om een vast thema, inmiddels ook wel een beetje gezien. Wie weet lukt het ooit nog eens om nieuw materiaal te ontwikkelen, dat zou ik ook erg leuk vinden (het materiaal dat nu wordt gebruikt, is niet van mijn hand). Voor nu ben ik in ieder geval druk bezig met het verwittigen van schrijvers over de gang van zaken, het beantwoorden van vragen en felicitatiemailtjes, en het beoordelen van opdrachten die mensen deze maand nog inzenden.
Ik corrigeerde een zetproef van een boek over oplossingsgericht communiceren. Ik wist er al wel iets van, heel interessant en het werkt voor mij ook goed tegen gepieker en geklaag. Al was dit boek gericht op hulpverleners, dus niet alles is even bruikbaar in het sociale verkeer. Zo is het misschien niet heel handig om aan een klagend iemand te vragen: ‘Oké, hoelang denk je nog nodig te hebben om te praten over het probleem voor je je kunt richten op de oplossing?’ :)
Een belangrijk onderdeel van redigeren is opzoeken en weten hoe en waar je dat het beste kunt doen. Zo moest ik erachter zien te komen wat een Nederlandstalige AED zegt. De instructiefilmpjes vond ik best akelig, dan kun je beter dit filmpje uit Sesame Street kijken, waar ik op stuitte voor een andere opdracht. Ik friste mijn geheugen op met betrekking tot ‘sommige’ en ‘sommigen’, en ik weet nu wat een grill voor op je tanden is. Ik hoef er geen.