Veel gewerkt en weinig (voor mezelf) gelezen deze maand.
Irmgard Smits – Nog meer over Irmgard
Dit blijven fascinerende pocketjes, en heel fijn om te lezen in stressvolle tijden, want ze zijn nogal ouderwets en er gebeurt werkelijk helemaal niks in. Het is verleidelijk om in de titel een verzuchting te lezen: nóg meer over Irmgard? Pfff. Hier schreef ik al eens over de serie. In dit deel is er niet alleen schrijfsucces voor Irmgard, maar ook voor haar zusje Hedwig. Je vraagt je af waarom als je haar gedichten leest.
Annie M.G. Schmidt – Abeltje
Je weet inmiddels ongetwijfeld dat ik groot fan ben van Annie M.G. Zeker ook van Abeltje, goede herinneringen aan mijn moeder die dit boek voorleest. En ja, weer gevonden wat ik er zo leuk aan vind, vooral de humor en het knusse van dat ze in die lift ‘wonen’. Helaas vielen me nu ook wel meer inconsequenties op dan vroeger (niet zo heel raar, natuurlijk). Het boek had nog wel een redactieronde kunnen gebruiken.
Khadija Arib – Allah heeft ons zo gemaakt
Dit boek stond al heel lang op de leeslijst. Het leek me erg interessant en dat was het ook wel, maar ik had even gemist dat het zo dun was! Het is meer een boekje, met enkele portretten erin van lesbische vrouwen in islamitische landen. Veel van de vrouwen zelf denken aanvankelijk dat ze ‘eigenlijk mannen’ zijn en het is spijtig om te lezen dat veel familieleden grote moeite hebben met hun geaardheid. Niet onverwacht, maar desondanks spijtig. Al is er hoop, want een van de moeders had het reuze naar haar zin op een gayfeest…