Zomaar wat projecten

De zin om te bloggen is er niet zo (goh, viel het op?). Maar ik handwerk natuurlijk nog steeds! En daar ga ik vandaag gewoon weer eens iets over vertellen, zonder van mezelf te eisen dat ik compleet ben, want dan gebeurt er weer niks.

Moon Set Tee
Op dit moment ben ik alweer bezig aan het volgende zomershirtje, maar dit is al een hele tijd af: de Moon Set Tee van Hailey Smedley. Ik breide het in Pure Silk van Knitting for Olive, het garen dat het patroon aanraadt. Het was de eerste keer dat ik met zijde werkte. Dat was fijn, alleen vrees ik dat ik het bij het wassen te lang in het water heb laten liggen, want ik las later dat dat ab-so-luut niet lang mocht met zijde en het is nu wat stugger. Misschien dat natuurazijn nog uitkomst biedt. Ik raakte totaal in de war van de halslijn bij dit shirtje, met foto’s appen naar hulplijn S. en al, maar het lijkt toch goed te zijn gekomen. Tof patroon, ik zou er nog wel een willen (als ik beter weet hoe je met zijde om moet gaan, daar ben ik natuurlijk ook helemaal niet chic genoeg voor).

Stellate
S. en ik zouden in oktober weer samen naar de Breidagen gaan, maar toen werd ze helaas ziek op de dag dat we zouden gaan. Ik had al een kaartje gekocht en besloot alsnog te gaan, in m’n eentje. Dat was natuurlijk een stuk minder gezellig, maar alsnog wel leuk, want lekker even weg en tussen de wol. Zonder S.’ advies was de keuze nog moeilijker dan anders, en ik heb dan ook niet geshopt voor kledingstukken. Ik kocht wel garen voor deze sjaal, die ik al jaren in mijn Favorites had staan: Stellate van Julie Knits in Paris (die S. en ik nog een keer hebben horen zingen op andere Breidagen, opmerkelijk was dat).

Stellate was voor mij zo’n project dat ik gewoon graag wilde breien. En dat was erg leuk om te doen, zoals ik al hoopte, met veel slipped stitches en brioche. Hij is nogal gigantisch geworden, maar ik had hem toch behoorlijk snel af, volgens mij rond kerst. Ik heb hem gebreid met Woolly Wood van Novita, een garen van tencel waar ik ook benieuwd naar was. Het is vrij glad en niet zo warm, volgens mij. O, en het donkerblauw liep gigantisch uit, waardoor het wit nu heel lichtpaars is geworden (al valt dat niet zo op). Ik heb dit ding in de winter weleens omgeslagen als ik in de kou thuis zat te werken, en verder heb ik hem dus gewoon gebreid. Soms is dat ook genoeg.

Bob Popcorn
Dochter S. en ik hebben genoten van alle delen van Bob Popcorn, de kinderboeken van Maranke Rinck en Martijn van der Linden. En toen bleek er een gratis haakpatroon van te zijn, ontworpen door Francis Sinke. Toen moest er dus een gehaakte Bob Popcorn komen. Al weet je misschien dat ik eigenlijk helemaal niet van knuffels haken houd (en sowieso niet zo veel haak). Voor Bob maakte ik graag een uitzondering! De vriendelijke medewerkster van iWoolly had volgens mij geen idee wie Bob is, maar ging direct op zoek naar de juiste kleuren. Ik haakte Bob met Softfun van Scheepjes, zoals in het patroon staat. En ik moest aan de slag met veiligheidsoogjes. Had ik nog nooit gedaan. Wat een gedoe! Maar tot nu toe zitten ze vast en ze staan hem goed. Ik vond het verder heel goed te doen om hem te haken, al is het positioneren van de ledematen altijd lastig, bij de voetjes was wel erg veel vulling te zien en een van zijn beentjes zit een klein beetje scheef. Maar iedereen hier is blij met Bob!

Verder ben ik maanden bezig geweest aan een vest voor M. Inmiddels is het af, maar ik zie dat ik er nog niet eens goede foto’s van heb (het is er ook niet echt weer voor), dus wie weet laat ik dat nog een andere keer zien. Zoals gezegd brei ik nu weer aan een zomertruitje. Na mijn Hikari besloot ik alsnog hetzelfde garen in het groen te kopen, dat heb ik gedaan op de Handwerkbeurs in januari in Houten (waar S. wel weer van de partij was en we ook nog vriendin C. tegenkwamen, die zich op weven heeft gestort). Daar ben ik nu een Anna Tee mee aan het breien (ook geen foto van nog). Eenvoudig patroon, dus al aardig wat aan anxiety knitting en openbaar breien mee gedaan. Wat wel jammer is: dit garen is handgeverfd, dus ik wissel iedere toer van bol, en ik heb het voor elkaar gekregen om dat vol in het zicht mid-voor te doen… Ik hoop heel erg dat het na wassen en opspannen niet meer (zo) opvalt, ik meen me te herinneren dat dat bij eerdere projecten wel goed ging. Ook irritant: in mijn beleving groeit hij al heel lang amper. Dat kun je soms zo hebben, hè? Ik hoop dat er binnenkort toch een einde komt aan het lijf. Het voordeel van zomershirtjes: korte mouwen!

Hierna weet ik het nog niet zo, aan de ene kant kan ik niet wachten tot dit af is en heb ik allerlei plannen, maar tegelijkertijd ben ik ook bang om iets te kiezen wat tegenvalt. Komt goed, kan morgen weer anders zijn.

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *