(Een beetje gesmokkeld met het aantal foto’s dit keer, maar wie zegt eigenlijk dat alle dingen op één foto moeten staan?)
Dienblad
Een van de dingen die van het kraamzorgbureau in huis moeten zijn. Zodat we ontbijt op bed kunnen krijgen? Zodat het kraambezoek makkelijk van koffie en beschuit met muisjes kan worden voorzien? Wie zal het zeggen, maar het staat op de lijst. En wij hadden er geen. Het bleek ook nog best moeilijk om er een te vinden zonder ‘Home is where the heart is’ of een ander mierzoet cliché, maar uiteindelijk is het gelukt.
Puzzelstukjes
Een puzzel van 1000 stukjes maken, dat valt vast ook wel onder geschikte activiteiten voor tijdens je zwangerschapsverlof. En anders maar niet, dan ligt er hier alsnog een. Van Jan van Haasteren, deze, om precies te zijn.
Pakpapier
Afgelopen zondag ben ik door mijn vriendinnen en M. verrast met een babyshower. Totaal niet op gerekend en heel erg van genoten. Vooral omdat het geen typische babyshower was. Niet dat ik ooit op een babyshower ben geweest, maar ik stel me er iets afschuwelijks bij voor, inclusief bellypaint, het proeven van babyvoeding, inschatten hoe dik de Buik is, wie het snelst een luier kan verschonen… Het quizje van C. (ik besef nu dat ik allerlei vriendinnen C. heb, maar oké) was in dat opzicht heel goed te doen, al ben ik nog steeds een beetje in shock door het gegeven dat baby’s zonder knieschijven schijnen te worden geboren. Verder was het gewoon thee, taart en gezelligheid bij het Centraal Ketelhuis, met wat kleine lieve cadeautjes en heel veel high fives van L.’s zoontje van 1 jaar. Perfect!
Boxkleed
Ik ben echt niet goed op de naaimachine. Lees: ik kan bijna niets. Ik loop nog steeds rond met het vage plan er beter in te worden, maar ik wil op dit moment niet op les en ik vind het altijd zo vervelend dat je er een heleboel spullen voor tevoorschijn moet halen en je (nou ja, ik in ieder geval) veel langer bezig bent met zaken als meten, knippen en strijken (waar ik ook al niet goed in ben) dan met het naaien zelf. Lekker op de bank kruipen met een handwerkje trekt me meestal gewoon meer. De laatste tijd ben ik voor mijn doen echter heel goed bezig geweest: ik heb na zo’n drie jaar de gordijnen uit onze oude flat korter gemaakt zodat ze hier kunnen hangen zonder over de grond te slepen en ik heb een boxkleed gemaakt. Of nou ja, feitelijk is het slechts een soort kussenhoes om een goedkoop dekbed dat min of meer in de box past. Maar toch! Ik wist niet eens meer dat ik dit stofje had, dus dat was een leuke verrassing, vind het er erg goed bij passen.
Koekjes
Als de weeën beginnen, schijn je een appeltaart te moeten gaan bakken. Oftewel afleiding zoeken, maar die appeltaart komt opvallend vaak terug. Ik associeer appeltaart vooral met kerst, want dan bakken M. en ik meestal een appeltaart naar het recept uit het Wannée Kookboek. En met de familie Doorsnee, want daar luisteren we dan meestal naar. Ik krijg nu prompt zin in appeltaart (ik heb toevallig ook allemaal appels liggen waar ik nog een bestemming voor moet vinden, gevaarlijk), maar ik wilde eigenlijk schrijven over deze koekjes. Ik heb nu wat meer tijd, dus ik kan vaker iets bakken. Maar dan het liefst wel iets wat niet al te moeilijk is. Bonuspunten voor als het ook nog eens niet al te ongezond is en toch lekker. Daar voldeden deze koekjes zeker aan (een van de redenen voor meerdere foto’s, ze zijn inmiddels op :)). Je maakt ze met o.a. pindakaas, banaan en havermout, het recept staat hier. Ik haalde trouwens lang geen vijftien koekjes uit het beslag, maar misschien waren die van mij wat groter dan de bedoeling was. En ik deed er geen kokos in, zodat M. ze ook kon eten.