Boeken van september

harrypotter8

J.K. Rowling, John Tiffany en Jack Thorne – Harry Potter and the Cursed Child

Ik ben van de generatie Harry Potter. Toen ik de serie leerde kennen, waren alleen boek 1 en 2 nog maar uit (ik lette niet goed op en las eerst deel 2). Toen alle boeken eindelijk gepubliceerd waren, was ik ineens ouder dan hij. Het is geen obsessie van me, maar ik ben wel fan. We gingen niet ‘s nachts naar de boekhandel (dat heb ik trouwens nooit gedaan), maar dit boek moest zeker aan de collectie worden toegevoegd. En worden gelezen, dat ook, maar dat duurde even, ondanks aansporingen van M. omdat ze erover wilde praten. Zou zo’n script wel fijn lezen? Zou het niet vreselijk tegenvallen?
Het script went snel, al had ik liever een ‘echt’ achtste boek gehad. Maar ik hoop ook nog steeds op een integrale versie van Hogwarts, A History. En ik vond het toch wel weer heel erg leuk. Ik zal niets over de inhoud vertellen, maar ze hebben goed door wat het publiek wil: terug naar die wereld, die personages terugzien. En dat is wat je krijgt, verpakt in een nieuw verhaal dat behoorlijk goed in elkaar zit. Als vanouds zijn er weer aspecten waarover ik dacht: Oké, dit zit er alleen in omdat het cool is. Maar ja, het ís ook wel echt cool. Ik weet alleen nu niet meer of ik nog wel naar het toneelstuk wil, ik vond het op bepaalde momenten nogal eng! (Eerlijk gezegd vond ik het zo eng dat ik dit boek ‘s avonds niet meer durfde te lezen, want toen ik dat wel een keer deed, kreeg ik er meteen een nachtmerrie over. Ik kan niet vaak genoeg benadrukken dat ik nergens tegen kan.) Maar het is toch nog voor minstens anderhalf jaar uitverkocht, dus dat zien we later wel weer. De kaartjes voor de Harry Potter-tentoonstelling die volgend jaar naar Utrecht komt zijn echter al binnen!

krachtvanstillemensen

Sophia Dembling – De kracht van stille mensen
(The Introvert’s Way, vertaald uit het Engels door Fabe Bosboom)

Fijn herkenbaar boek. Ik was al wel bekend met het idee dat extraverte mensen hun energie uit hun omgeving (omgaan met anderen) halen en introverte mensen uit zichzelf en denk ook dat dat klopt, dit boek gaat daar nog wat dieper op in. Het is nogal Amerikaans (dat lees je helaas ook nogal terug in de vertaling, vind ik), maar ik heb er toch wel het een en ander uit gehaald. Het moet in Amerika nog vreselijker zijn om introvert te zijn dan hier. Al wordt het vaak pas vervelend door de aannames van andere mensen, ik heb geen problemen met het gegeven zelf. In het boek staat dan ook dat extraverte mensen worden ‘beloond’ als ze zichzelf zijn, en introverte mensen als ze zich gedragen als extraverte mensen. Een hoofdstuk heet: ‘We wisten niet dat je introvert was, we dachten dat je een bitch was.’ Dat gaat over mij, ik hoor echt te vaak: Oooo, maar ik dacht dat je heel ontevreden/arrogant/ongeïnteresseerd was, maar dat is dus niet zo? Nee, dat is dan dus (meestal) niet zo. Het is trouwens geen boek van ‘kijk ons introverte mensen nu toch eens geweldig zijn’, juist niet, het probeert zonder waardeoordeel de verschillen tussen introverte en extraverte mensen te laten zien. De problemen die daardoor kunnen ontstaan, en hoe je die op kunt lossen. Het klinkt meteen weer zwaar en therapeutisch, maar er zijn zeker dingen gebeurd waarvan ik nu denk: Dat had anders kunnen gaan als je eerder of beter door had gehad dat je ‘overprikkeld’ was en actie had ondernomen. Ik probeer nu ook echt wel beter mijn grenzen te bewaken. O ja, puntje van irritatie: zo ongeveer het hele boek gaat over de definitie van introversie, dat het niet hetzelfde is als verlegenheid, dat introverte mensen soms heus ook wel iets te melden hebben, ook al doen ze dat niet in om het even welk gezelschap enzovoort. En wat kies je dan als omslagbeeld?

img_20160926_174921

Gina van den Berg (tekst) en Taco Schreij (fotografie) – Expeditie boekenkast. Een reis langs Utrechtse boekenkasten

Geen idee hoe ik aan dit boekje ben gekomen. Waarschijnlijk kon je het ergens meepakken in Utrecht, waar ik toen (2013) woonde. Het heeft tijden op mijn nachtkastje gelegen. Ik las er af en toe in voor het slapengaan, als veel andere boeken dus te eng waren. Het is gepubliceerd ter gelegenheid van een of andere Culturele Zondag (niet dat ik daarheen ben geweest) en het zijn interviews met mensen uit Utrecht over de inhoud van hun boekenkast en hun leesgedrag. De meesten staan ook op de foto met hun boekenbezit. Altijd een leuk onderwerp!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *