Als het iemands jaar was, dan toch ook zeker het zijne. Hij haalde zijn technasiumdiploma en onlangs zijn rijbewijs, onverstoorbaar als altijd. Ik ben zo ongelooflijk trots op hem. Toen de geslaagden binnenkwamen op de diploma-uitreiking werd ‘We’re All In This Together’ uit High School Musical gedraaid en ging iedereen staan en klappen en moest ik natuurlijk huilen toen ik hem zag. Een anonieme klasgenoot had zo zijn/haar best gedaan op het stukje in het jaarboek over hem, het was zo grappig en goed geschreven.
We gingen in het najaar met z’n vieren naar de Efteling om het te vieren. Ooit ging hij met mij voor het eerst in de Python, ik heb me niet vaak meer een grote zus gevoeld dan toen. Nu de halve dag getwijfeld of ik in de Baron zou durven. Het leek me zo saai voor hem als hij een uur in zijn eentje in de rij moest staan. We hoefden niet per se helemaal voorin en stonden dus ook in de andere rij, die een stuk korter was. Ineens werden we naar voren gewenkt: komen jullie ook maar voor rij 1. Iedereen vond ons mazzelaars. Dat ben ik zeker, met zo’n broer.
In de donkerste dagen deel ik 15 herinneringen aan 2015. In willekeurige volgorde, en zonder dat ik me druk probeer te maken over of dit wel echt dé momenten zijn en of ik ze wel goed over weet te brengen. Iedere dag een stukje, tot het 2016 is.
PS Dit is niet mijn eigen idee, maar dat van Marlou. Onder de hashtag #15of2015 vind je meer deelnemers.