Als redacteur werk je meestal achter de schermen en daar voel ik me thuis. Ja, misschien word je een keer genoemd in een dankwoord. Misschien mag je een keer speechen op een boekpresentatie. Als je jarenlang met een heel beroemde auteur werkt, wil de krant je misschien iets vragen als hij/zij dood is. Maar dat geldt eigenlijk alleen voor redacteurs in dienst bij uitgeverijen, niet voor freelancers. Meestal blijkt nergens uit dat ik aan een boek heb meegewerkt. Dat hoeft van mij ook niet zonodig. Mijn aandeel is vaak maar klein, ik haal veel voldoening uit het werk zelf en ik krijg genoeg waardering van de mensen voor en met wie ik werk.
En toch is het tof om een keer (onverwacht) in een colofon vermeld te worden.
In dit geval in dit boek, waar ik vooral vorig jaar intensief aan gewerkt heb.