Nicole die blogt over een film. Vrij uniek, want ik kijk heel weinig films. Maar voor 100% Coco maak ik graag een uitzondering, want ik heb de boeken van Niki Smit mogen redigeren waarop deze film is gebaseerd. De film bewonder ik op afstand, maar ik ben toch supertrots!
Je moet gewoon even de trailer kijken om te zien waar de film over gaat, die alleen al is zo tof!
De film draait vanaf vandaag in de bioscoop, maar M. en ik hebben hem zaterdag al gezien, want we hadden het geluk dat we naar de première in Tuschinski mochten. Ik was nog nooit naar een première geweest en het was heel leuk om mee te maken. Om Niki daar te zien stralen, om de cast te zien, te zien hoe enthousiast kinderen op de foto gingen met tienersterren (die wij niet allemaal kenden, we hadden ons duidelijk beter moeten voorbereiden!) en kleding uit de film. Om over de knalroze loper te lopen, al moesten we daarvoor eerst in de stromende regen wachten en werden we uiteraard straal genegeerd door de aanwezige fotografen :)
De dresscode was Style Tiger. Een dresscode is synoniem met stress bij mij, maar in dit geval viel het mee, want als Coco ergens voor staat, dan is het wel voor jezelf zijn. Maar het was natuurlijk wel feest, en ik wilde graag iets dragen dat er enigszins naar verwees. Nu is Coco altijd creatief bezig, onder andere op de naaimachine. Daarom maakte ik ter ere van haar het ananasstrikje op de bovenste foto. Mede mogelijk gemaakt dankzij dit zeer duidelijke patroon (ik kan bijna niets op de naaimachine, dus dat geeft wel aan hoe duidelijk dit patroon is) en een restje stof van S.’ gordijnen. Ik droeg daarbij trouwens mijn Hitofude-vestje.
En voor Niki, of liever gezegd haar hondje Flip, breide ik deze baret om de film te vieren. Parijs speelt een belangrijke rol in haar boeken en de film, en ze had al laten vallen dat ze deze graag wilde hebben. Toen kon ik natuurlijk niet anders dan hem voor haar maken (M. hielp mee door de pompon te fabriceren). Het patroon komt uit dit boek van Debbie Bliss en ja, de hond op het omslag draagt dezelfde.
Hoe de film was? Natuurlijk anders dan de boeken, alleen al omdat voor de film het materiaal uit twee boeken is gebruikt. Het was voor mij goed als Niki tevreden was (en ik wist al dat ze dat was) maar ik was wel erg benieuwd wat ik ervan zou vinden. Ik ken Coco en de andere personages inmiddels goed en ben erg op ze gesteld, dus hoe zou het zijn om een aantal van hen op het witte doek terug te zien?
Toen ik de trailer zag, wist ik eigenlijk al dat ik me geen zorgen had hoeven maken, en door de film werd dat alleen nog maar bevestigd. Alleen al die kamer van Coco, en Coco zelf (gespeeld door Nola Kemper), het klopt gewoon! Natuurlijk wijkt het verhaal af, heeft ze in de film een beetje een andere moeder, geen opa (oké, dat vind ik wel jammer, opa is een van mijn favoriete personages) en wel een gay best friend. Het verhaal is zo gewoon óók heel leuk. Ik kon er helemaal in meegaan, heb gelachen en gehuild en vooral ontzettend genoten. Gaat dat zien (en lezen als je dat nog niet hebt gedaan)! Zelf moet ik hem trouwens ook minstens nog een keer zien, want ik heb Niki’s cameo gemist…