Dit is mijn bundel voor ik wist in welke volgorde de gedichten erin moesten komen. Op de vloer van mijn woonkamer. (Inmiddels is mijn bundel helemaal af, dus er valt ook nog wel iets te zeggen over de volgorde waarin ik deze blogs plaats…).
Eerlijk gezegd wist ik weinig over het bepalen van de volgorde van gedichten in bundels, en ik zal ook maar niet pretenderen dat ik er nu heel veel meer van afweet. ‘O, maar vooral het eerste en het laatste gedicht zijn belangrijk, voor de rest zijn er heel veel goede volgordes,’ zei oud-collega N. geruststellend. Een eerste en een laatste gedicht, check. Dat viel nog wel mee. Maar toen moest de rest daar dus nog tussen. En merkte vriendin C. op dat gedichten in het midden haar minstens net zo belangrijk leken, omdat zij boeken altijd eerst middenin openslaat. Heel fijn. Ik heb eigenlijk niet de illusie dat er veel mensen zullen zijn die op basis van die methode mijn bundel gaan aanschaffen, maar toch.
Je gedichten op de vloer uitspreiden schijnt zo’n beetje de klassieke methode te zijn, ik heb in ieder geval op sociale media al van verschillende collega-dichters zo’n foto voorbij zien komen. Eindelijk kon ik hem ook maken.
Het handige hieraan is dat je een goed overzicht hebt van al je gedichten (note to self: voor een nog beter overzicht zou je ze in een wat groter lettertype kunnen uitprinten, dan hoef je iets minder aan de hand van hoe de strofen eruitzien te gokken welk gedicht waar ligt). En het is ook handig als je zoals ik aan uitstelgedrag lijdt: zo kom je je gedichten nog eens tegen, en je wilt op den duur vast ook wel weer eens stofzuigen.
Ik heb (samen met M., tja, het is ook haar woonkamer!) behoorlijk wat geschoven met en gepeinsd boven die blaadjes. Omdat ik lange en korte gedichten een beetje wilde afwisselen. Omdat ik voor iemand die weinig met dieren heeft echt belachelijk vaak over dieren blijk te schrijven en ik liever geen compleet ‘dierentuindeel’ wilde. Niet te veel ‘harde’ gedichten achter elkaar. Eerder hadden we al besloten om geen aparte delen te maken in de bundel. Ik zie die er niet echt in, dus dan zou het vooral een trucje zijn om aan meer pagina’s te komen – dat kan, maar ik ben blij dat het niet nodig was. Er zijn echter wel twee ‘reeksen’ in de bundel, die daardoor tussen de ‘losse’ gedichten moesten komen. Maar waar?
Nou ja, zoiets dus. Uiteindelijk hadden we een volgorde die wat mij betreft een van de goede volgordes is. Vanaf 6 september kun je kijken of je het daarmee eens bent.