Boekje Naaktslakkronieken
Het leek nogal een activiteit van ‘ja, want het is heel belangrijk om nog dingen samen te doen voor de baby komt’. Het lijkt ons sowieso belangrijk om dingen samen te doen en dit was niet per se zo bedoeld, want al een tijd geleden kaartjes voor gekocht. Maar we gingen naar Een flinke linkse vrouw van mugmetdegoudentand. Gespeeld door Lies Visschedijk en Marcel Musters, geschreven door Aaf Brandt Corstius. Een eenakter in onze eigen stad. Eerst nog terug naar huis om mijn band op te pompen. Ik dacht dat het kwam door mijn extra gewicht i.v.m. de Buik, maar later dat weekend bleek mijn band gewoon lek… Het was helemaal uitverkocht en er zijn in dat theatertje geen vaste plaatsen, dus we zaten ergens bovenin opgepropt. Ik zat nog voor de laatste deadlines en had dat weekend behoorlijk wat stress, maar het lukte wel om dat even los te laten. Gezien het gebrek aan comfort (inclusief een wild trappelende baby in mijn buik en de man voor me die zijn rugleuning steeds in mijn knieën duwde) was het echter ook niet erg dat het stuk niet zo lang duurde. En ik vond het goed, vooral het einde. Ook goed gespeeld. Ik zal niet spoileren, maar dit boekje (er staan foto’s in) kregen we na afloop uitgereikt en maakt het helemaal af.
Restjes garen
Het handwerken gaat natuurlijk gewoon door, zeker nu ik met verlof ben. Ik heb een tweede deken gemaakt, met wat meer kleur dan de eerste. En ook meer draadjes om weg te werken, iets waar ik een enorme hekel aan heb. Binnenkort meer hierover.
Vulpennen
Mijn notitieboekjesverslaving heb ik behoorlijk onder controle, ik heb al een hele tijd geen nieuwe meer gekocht (ik heb ook echt nog genoeg lege). Maar dan heb ik ook nog iets met vulpennen. Wat op zich vreemd is, want ik ben linkshandig en met links kun je niet echt handig met een vulpen schrijven, omdat je wat je hebt geschreven voortdurend dreigt uit te vegen. Mijn vulpennen houden er eigenlijk ook altijd mee op en/of lekken, en aangezien ik een dure ook waarschijnlijk wel zou weten te slopen, koop ik toch maar gewoon af en toe een goedkope nieuwe. Of twee. Om dan vervolgens ongetwijfeld weer gewoon met een reclameballpoint iets op een gebruikte envelop te krabbelen…
Kikkers en muizen
O, sinterklaassnoep. En M., die als regel heeft dat het vanaf de herfstvakantie ‘mag’. Ook op dat gebied probeer ik me een beetje in te houden. Die kilozak chocoladepepernoten die hier in de kast ligt is dan ook niet van mij, maar zo’n zakje kikkers en muizen moet kunnen. Gelukkig zijn die zo mierzoet dat een per keer wel genoeg is.
Reservedopje
Van de fitnessbal/yogabal/skippybal zonder handvaten/bal die ik heb gekocht nadat ik op L.’s exemplaar had gezeten bij Samen Bevallen. Nu ik hem eenmaal heb, hoor ik vooral van mensen dat zij er ook een hadden en er niks aan hadden, maar mijn rug vindt het ook nu al fijn dat ik er af en toe op zit, dus ik vind het niet zo erg als ik er uiteindelijk geen weeën op opvang. Bovendien was hij het geld al waard toen M. ging proberen de fitnessoefeningen die op de doos waren afgebeeld te doen :)
Nou, dan heb ik een tegengeluid: ik was heel blij met de fitnessbal en heb er het grootste deel van mijn bevalling op doorgebracht! Ik kon er fijner op wiegen dan op de bank, en J. kon ook beter bij mijn onderrug met de warme kruik. :)