Morgenavond hoop ik voor het eerst 10 kilometer te gaan hardlopen. 10K moet je geloof ik zeggen als je hip wilt zijn. Ik heb de afstand al een paar keer voor mezelf gelopen, maar zo’n wedstrijd blijft toch spannend.
Ik heb pas nieuwe schoenen. De medewerkster vroeg toen ze mijn oude schoenen zag of ik echt zulke smalle voeten had. Nee, ik vind het gewoon leuk om mijn voeten in veel te smalle schoenen te proppen, hoezo? Toen bleek dat ik echt zulke smalle voeten had, paste ik zo ongeveer een paar uit de hele winkel. Toen ik thuiskwam, zag ik pas dat ze een glitterrandje hebben.
Ik heb wat verse muziekjes. Ik moet echt met muziek lopen. Tot vijf kilometer liep ik met de onvolprezen Evy (ik mis haar soms nog wel, met haar quotes als: ‘Wat zijn wij een goed team, ik zeg lopen en jij gaat ervoor!’) en nu met mijn eigen muziek. Een enkele keer ook wel met een luisterboek, maar dat pept me eigenlijk niet genoeg op.
Want ik ben dus best een luie loper, zit ook nog steeds te wachten op het moment dat ik verslaafd zal raken aan hardlopen. Snel ben ik ook al niet bepaald. Ik heb Facebookvrienden die halve en hele marathons lopen, kom ik aan met mijn 10 kilometer. Maar het is wel míjn 10 kilometer en ik ga proberen ervan te genieten (in de hitte!).