Mijn hoofd is gevuld met teksten van anderen. Momenteel over cowboys, een meisje dat haar eigen modeapp ontwikkelt, over hoe je een merk in de markt zet. En waar de cursisten van Schrijven Online mee komen.
Mijn opschrijfboekjes zijn gevuld met teksten van mezelf. Losse beelden, zinnen, woorden en ideeën. Lastig om daar op dit moment iets mee te doen. Misschien moet ik gewoon weer elke ochtend een half uur schrijven, nog voor de dag weer vol stroomt. Dat heb ik vorig jaar een paar maanden volgehouden en dat ging eigenlijk heel goed, tot het leven weer in de weg ging zitten. Sommige mensen verplichten zichzelf tot het schrijven van een x aantal woorden per dag. Dat werkt voor mij niet zo goed, zeker niet bij poëzie, maar een halfuurtje moet toch lukken.
Gisteren een begin gemaakt met het opdiepen van al die nog niet gebruikte fragmenten. Ik dacht dat het niet zo veel zou zijn, maar ik kon een behoorlijk stuk vloer bedekken. Nu nog de moed vinden om te schuiven en te denken tot er iets ontstaat.