De afgelopen maanden heb ik behoorlijk wat podcasts geluisterd (toen de baby er nog niet was en later als ze er niet doorheen huilde), en ik wilde daar ook eens iets over schrijven. Ook al luister ik veel podcasts die iedereen luistert. Tips zijn altijd welkom! Ik hou vooral van verhalende podcasts (in plaats van interviews of talkshows) die niet te eng zijn en luister het liefst Nederlandstalig.
Mijn favoriete podcast is en blijft Bob, van audiocollectief Schik. Die heb ik al twee keer helemaal beluisterd, en daardoor ben ik nu ook een beetje verpest, want die is zó goed! De ondertitel luidt ‘Hoe vind je iemand die misschien niet bestaat?’. De podcastmakers beloven Elisa, een oude vrouw, dat ze op zoek zullen gaan naar Bob, haar jeugdliefde. Elisa heeft echter problemen met haar geheugen en vertelt soms ook dingen die simpelweg niet kunnen kloppen, dus het is maar de vraag wie Bob was en of ze hem zullen vinden. Ik vind het altijd leuk om ook terug te horen hoe de podcast is gemaakt, en in deze sparen de makers zichzelf zeker niet. De muziek aan het einde van elke aflevering vind ik ook erg mooi en het einde van de reeks ontroert me nog altijd.
Van twee van de drie leden van Schik is Laura H., ‘het kalifaatmeisje uit Zoetermeer’. Onbedoeld heb ik redelijk wat podcasts geluisterd die gebaseerd zijn op boeken. Deze podcast is gebaseerd op het gelijknamige boek van Thomas Rueb, die ook uitgebreid in de podcast aan het woord komt. Daardoor vond ik deze podcast soms iets te veel een reclamepraatje voor dat boek (hoewel ik denk dat veel luisteraars niet ook nog het boek gaan lezen, maar misschien is dat een misvatting). Deze podcast haalde het niet bij Bob, maar vond ik wel interessant.
Misschien een wat onbekendere podcast is Bureau Breda. Dit is een fictieve podcast, bestaande uit zes korte afleveringen, geschreven door Daan Windhorst. De makers noemen hem een sitcom, dat lijkt me terecht. Jelle Brandt Corstius (gespeeld door Jelle Brandt Corstius zelf) kijkt hierin mee op de redactie van het huis-aan-huisblad de Gezinsbode in Breda. Soms behoorlijk flauw, maar vaak toch ook wel vermakelijk.
De Brand in het Landhuis is dan juist weer zo’n podcast die zo’n beetje iedereen die weleens een podcast luistert heeft geluisterd. Deze vond ik ook heel goed. De podcast gaat over Ewald Marggraff, een excentrieke man uit Vught die bij een brand in zijn eigen landhuis om het leven is gekomen. Hij zou een enorm vermogen hebben en een bijzondere kunstcollectie, maar van beide is na zijn dood niets teruggevonden. Maker Simon Heijmans zoekt uit wat er gebeurd zou kunnen zijn. Dat leidt tot een spannend verhaal, dat op een heel prettige manier wordt verteld door Simon zelf en eindredacteur Marion Oskamp.
Nog een podcast gebaseerd op een boek: Geen noot is onschuldig, over Frieda Belinfante, een lesbische celliste, dirigente en verzetsheldin. De makers noemen het zelf een hoorspel. Het is gespeeld, maar gebaseerd op de werkelijkheid. Ik vond dit een mooie podcast, al is de vorm misschien een beetje gekunsteld. Ze hebben wel erg krampachtig Frieda’s leven op proberen te delen in motieven, zodat ze de vergelijking kunnen trekken met motieven in de muziek (je hoort wel veel mooie klassieke muziek in de podcast). Daarnaast wordt het verhaal verteld door Frieda’s cello (!), gespeeld door Krijn ter Braak, van die vondst was ik ook niet echt weg. O, en in de laatste aflevering voeren ze de auteur van het boek (Toni Boumans, het boek heet Een schitterend vergeten leven) ineens op, wat voor mij niet echt een functie had. Daar staat tegenover dat ik het leven van Frieda Belinfante fascinerend vind en dat Jacqueline Blom haar geweldig speelt.
Nog een podcast waarvoor je van muziek moet houden: De Bourgondiërs. Meer bepaald van middeleeuwse muziek. Nu kan ik die wel waarderen, maar het is denk ik goed om rekening te houden met lange afleveringen waarin de verteller je vaak minutenlang achterlaat met die muziek (de podcast is dan ook gemaakt in samenwerking met de Belgische radiozender Klara). Houd sowieso maar rekening met lange afleveringen waarin de verteller veel uitweidt. Die verteller is de auteur van het gelijknamige boek, Bart van Loo. Dat boek is enorm dik, dus ik hoef geloof ik niet te weten hoeveel hij daarin uitweidt. Dit is een podcast over de ‘aartsvaders van de Lage Landen’, oftewel over Filips de Stoute, Jan zonder Vrees, Filips de Goede en Karel de Stoute. Ik geef meteen toe, die kerels kende ik ook niet voor ik deze podcast ging luisteren. Mijn kennis over de vaderlandse geschiedenis is dan ook bedroevend, maar nu dan toch enigszins aangevuld. Dit vond ik niet echt een podcast om eens lekker bij achterover te leunen, want je krijgt enorm veel informatie, maar wel van een superenthousiaste verteller.
Hierna wilde ik graag wat luchtigers luisteren en kwam ik uit bij Waarom, een deprimerende podcast over de zelfmoord van een Gentse tiener in de jaren negentig… Eva Moeraert was een vriendin van hem en probeert nu alsnog uit te zoeken wat er precies is gebeurd. Ik ben net iets te jong om veel te herkennen in hun levens en muzieksmaak van toen, maar de sfeer komt zeker goed over. Deze podcast werd getipt in de Volkskrant en dat mag zeker, maar ik vond hem uiteindelijk toch een klein beetje tegenvallen. Mooi gemaakt en ik wil niets afdoen aan de tragiek en het verdriet, maar ik vond het verhaal redelijk mager. Al snap ik ook wel dat dat nu eenmaal het verhaal is.
Nu luister ik naar De moord op Patrick, een vrij grimmige, serieuze true crime-podcast die nog loopt. Daarnaast ben ik sinds kort begonnen aan de Couch to 80k Writing Boot Camp, een Engelstalige schrijfpodcast van Tim Clare. Deze podcast is nadrukkelijk interactief, het is de bedoeling dat je zes dagen per week luistert en de oefeningen doet. Ik schrijf al een hele tijd vrijwel niets en vind dit een interessant concept, dus ik geef het een kans.