Ik kwam deze lijst tegen en vond er iets van. En het werd wat lang om dat allemaal in een blog te proppen, dus ik heb hem in twee delen gesplitst. De claim is dat boekenliefhebbers onderstaande 24 dingen (waarvan in deze blog dus de eerste 12) zeker zullen herkennen.
1. Je kunt je vaak beter identificeren met fictieve personages dan met echte personen.
Identificeren is een groot woord, maar ik kan in ieder geval sterke meningen hebben over personages en ze heel sympathiek vinden. Ze kunnen een speciaal plaatsje in mijn hart krijgen, en dat geldt zeker ook voor sommige personages uit boeken waar ik aan mee heb mogen werken. Ik kan trouwens ook heel goed personages maken van echte mensen.
2. Je beoordeelt anderen op de boeken die zij lezen.
Vooral op óf ze boeken lezen. Mensen die nooit een boek lezen, moeten wat meer moeite doen om te bewijzen dat ze leuk zijn ;)
3. Over oordelen gesproken: you can totally judge a book by its cover.
Ook over omslagen heb ik sterke meningen (zoals ook van een redacteur verwacht mag worden), maar ik zal niet snel een boek puur op basis van het omslag uitkiezen of afwijzen.
4. Als je op vakantie gaat, zit je koffer halfvol met boeken.
Dat valt mee, ik heb ook een e-reader. En ik vermaak me op vakantie niet alleen met lezen, handwerkspullen en een puzzelboekje (Logikwis!) mogen niet ontbreken. Het overleg met M. over welke boeken mee mogen heeft altijd wat voeten in de aarde, want het is natuurlijk het handigst als we de boeken die we meenemen allebei nog niet gelezen hebben en willen lezen. Maar in juni zijn we met de auto op vakantie geweest, daardoor hoefden we niet heel hard te onderhandelen over titels en aantallen.
5. Je wordt dolgelukkig van de geur van oude boeken.
Hm, de grens tussen lekker oud en te muf is dun. Nieuwe boeken kunnen ook erg lekker ruiken!
6. En dan hebben we het nog niet over de versnelde hartkloppingen die je krijgt wanneer je een boekenwinkel binnenloopt.
Ik heb een paar jaar een bijbaan in een boekhandel gehad, dus zo bijzonder vind ik het nu ook weer niet. Wel altijd leuk om te kijken wat ze allemaal hebben, vaste prik als M. en ik ergens zijn.
7. Boeken zijn niet alleen leuk om te lezen, ze passen ook prachtig in je interieur.
Woonkamers waarin helemaal geen boeken te vinden zijn vind ik altijd nogal kaal. Ik vind het dan ook prima dat onze boeken in onze woonkamer staan, maar wil niet beweren dat ze prachtig staan. Ze staan er gewoon, in een paar vrij saaie kasten, daar valt verder weinig over te vertellen. Ik ben wel nog steeds erg blij met ons ‘genrebord’ uit de bibliotheekuitverkoop. En we hebben een uitstalplankje dat ik een keer heb gekregen toen ik nog bij de boekhandel werkte, daarop staat de foto die we op Perron 9 3/4 in Londen hebben laten maken.
8. Er zijn twee soorten mensen: zij die échte boeken lezen en zij die e-books lezen.
Zolang mensen legaal e-books lezen, heb ik er niks op tegen. Sowieso, wat maakt mij het uit hoe iemand anders leest? Tenzij M. en ik allebei een boek op de e-reader willen lezen. Wat niet vaak voorkomt, want M. vindt de e-reader niet fijn lezen. Bovendien lezen we vooral bibliotheekboeken, en het e-booksaanbod van de bieb is nog altijd heel slecht. Zelf gebruik ik de e-reader veel voor mijn werk, en daarnaast lees ik er af en toe boeken op waar ik bijvoorbeeld via First to Read aan kan komen. Ik ben wel een erg ouderwetse boekenkoper. Als ik een boek koop, is dat meestal omdat ik het al ken, goed vond en nu per se wil hebben, en dan wil ik een papieren exemplaar. Zodat ik het in de kast kan zien staan. Ik zou ook veel te bang zijn dat ik het e-book kwijt zou raken bij een crash van e-reader of computer. Daar zijn vast oplossingen voor, maar toch.
9. Je hoopt dat jouw favoriete boek nooit wordt verfilmd.
Ik houd me nooit zo bezig met films, dus dit interesseert me eigenlijk niet zo. Als het echt een favoriet boek is, is het dat na een film nog steeds, ik zie het als twee verschillende dingen. Kan wel heel benieuwd zijn wat ze ervan gemaakt hebben. Omdat ik zo’n watje ben, lees ik overigens soms liever alleen het boek. Fantastic Beasts and Where to Find Them is niet echt een boekverfilming, maar wil ik wel gaan zien. En de BBC-serie van The Casual Vacancy ook nog steeds, nu we het toch over Rowlings werk hebben. En ik kan niet wachten op de verfilming van 100% Coco (serie van Niki Smit die ik mag redigeren), ik vind het zo tof dat daar een film van komt!
10. Je weet dat er een speciaal plekje in de hel is voor mensen die spoilers vertellen.
Ik lees gelukkig niet zoveel populaire boeken (op het moment dat ze populair zijn), dus ik kom nooit zoveel mensen tegen die iets verraden over wat ik lees. Ik lees trouwens ook veel non-fictie waarover weinig te spoileren valt. Maar het kan inderdaad vervelend zijn. Ik heb zelf een keer per ongeluk iets verteld over de laatste Harry Potter… Bij fictiemanuscripten die ik redigeer, stap ik er ook het liefst blanco in. Ik lees dus eerst het hele manuscript (of het origineel bij vertalingen, als dat kan) en ga dan verder. Ik ben waardeloos in verhalen navertellen in het algemeen, dus zeker ook in inschatten wat ik wel en niet kan vertellen. Ik vertel niet voor niets vaak weinig over de inhoud in mijn boekenblogs!
11. Je wordt enthousiast wanneer je ziet dat iemand een van je favoriete boeken leest.
Zeker, ik probeer mijn favoriete boeken ook vaak te slijten aan mensen (The Time Traveler’s Wife van Audrey Niffenegger bijvoorbeeld <3). Ben opgetogen als M. iets gaat lezen waarvan ik weet dat ze het mooi gaat vinden (en soms jaloers omdat zij het dan nog voor de eerste keer kan lezen). In het verlengde daarvan: ik ben ook altijd enthousiast als mensen enthousiast zijn over boeken die ik heb geredigeerd, en eigenlijk ook al als ik ze alleen maar in de winkel zie liggen. Ik heb een keer in de trein tegenover iemand gezeten die een Bouquetreeksboekje zat te lezen dat ik had geredigeerd.
12. Je haat het om een boek niet uit te lezen, zelfs als dat boek toch niets voor jou is.
Ik lees boeken meestal uit, ook als dat met enige tegenzin gepaard gaat. Die ook weer kan verdwijnen, als het tegen het einde toch ineens goed of spannend wordt. Maar tegenwoordig ben ik best zuinig op mijn privéleestijd en lees ik ook wel eens iets niet uit (of erger, breng ik boeken ongelezen terug naar de bibliotheek, omdat M. inschat dat ik er toch weinig aan zal vinden). Het laatste boek dat ik niet heb uitgelezen is Jij zegt het van Connie Palmen. Het heeft de Libris Literatuur Prijs gewonnen en ik vind Sylvia Plath interessant, maar dit was zo bespiegelend en uitweidend, ik kwam er eerlijk gezegd niet doorheen. O, en Nachttrein naar Lissabon ligt al eeuwen op mijn nachtkastje, maar dat ga ik nog ‘uitlezen’ (ik vrees dat ik opnieuw moet beginnen).