Nu alweer een blog over de sterrenhemel? Jazeker. Mijn blog, mijn onderwerpskeuze. Ik ben eraan begonnen! Twee keer al, eerlijk gezegd. Ik had gelezen (meer dan 1300 mensen hebben dit patroon al gebreid, dus er is behoorlijk wat over geschreven) dat mensen moeite hadden met de circular beaded cast on uit het patroon. Op de foto’s zag die er ook niet al te makkelijk uit. Sommige mensen hadden een andere cast on gebruikt (de pinhole cast on) en die kan ik sowieso, dus ik dacht lui: Dan doe ik die wel gewoon. Ik had daarvoor al van een streng van 400 meter garen een bol gemaakt, hè, ik wilde eindelijk weleens echt beginnen.
Dus ik begon. En het ging op zich goed, maar na een tijdje moest ik toch constateren dat er een zogenaamde ‘nipple’ in het midden verscheen. Dat is altijd wel een risico als je vanuit het midden begint (mijn Norma Blanket leed helaas ook onder dit fenomeen), maar ik deed er dit keer juist alles aan om dat te voorkomen, of in ieder geval flink te verminderen. Mensen schreven dat ze daarom deels dunnere naalden gebruikten en dat deed ik ook, best een gedoe nog om steeds af te wisselen, dus waarom hielp dat bij mij niet?
Ik kwam tot de conclusie dat ik één ding nog niet geprobeerd had: de cast on uit het patroon. Argh. En aangezien het zo’n groot en (hopelijk) mooi project is, wilde ik er graag alles aan gedaan hebben. Ik kon dus maar beter opnieuw beginnen nu ik nog niet zo ver was. M. zag al voor zich dat ik uiteindelijk zou constateren dat de eerste poging toch beter was dan de tweede. Uiteindelijk als in: nadat ik die eerste poging had uitgehaald. En ik moet toegeven, dat zou zomaar kunnen… En dus stelde ze voor dat ik de eerste poging nog even zou bewaren als vergelijkingsmateriaal. Dat betekende dat ik nóg een keer 400 meter garen moest opwinden voor ik de tweede poging kon doen. Dat had ik anders natuurlijk ook moeten doen nadat ik de eerste streng had opgebreid, maar toch, de handwerktijd die ik heb, besteed ik het liefst aan handwerken zelf.
De cast on uit het patroon bleek inderdaad lastig, fiddly. Ik weet eigenlijk nog steeds niet hoe het me gelukt is en of het zo helemaal goed is, maar de Poolster is in het midden terechtgekomen, dat was in ieder geval de bedoeling. En het midden lijkt platter dan dat van mijn eerste poging. Nog niet zo plat als ik zou willen, maar hopelijk komt dat nog goed door het verder breien of het opspannen.
Het voelt nog wat onwennig om nu echt begonnen te zijn. De eerste charts gaan natuurlijk relatief snel. Ik ben steeds bang dat ik kralen vergeet of verkeerd plaats. Maar het ziet er veelbelovend uit, al zeg ik het zelf, en het is ook vrij verslavend (al is dit echt alleen een project voor thuis en moet ik echt mijn aandacht erbij kunnen houden, dus heel hard gaat het niet). En ik leer nog eens een nieuw sterrenbeeld kennen (dat is al snel, want behalve Kleine Beer kan ik niks aanwijzen).