Je zou het op basis van het aantal misschien niet zeggen, maar het idee dat ik elke maand over de boeken die ik gelezen heb wil bloggen, helpt dus wel. Zo vond ik dat ik zaterdagavond nog snel m’n boek uit moest lezen omdat het zondag 1 maart was.
Dan Brown – Het verloren symbool
(The Lost Symbol, vertaald door Marion Drolsbach, Erica Feberwee, Pieter Janssens en Yolande Ligterink – Wow, vier vertalers! Er was kennelijk nogal haast bij?)
Dit boek zwierf al tijden door ons huis. Ooit gekregen, volgens mij. Ik vind Browns boeken altijd best vermakelijk, je weet wat je kunt verwachten. Dit boek stelde me ook niet teleur. Ik realiseerde me alleen wel dat ze extra leuk zijn als je op de plaatsen geweest bent die hij beschrijft. In Washington ben ik nog nooit geweest. O, en ik kan slecht tegen eng en smerig. Echt heel slecht. Als het niet eng of smerig is, ben ik steeds bang dat het eng of smerig gaat worden. Dit boek leunt nogal op ranzige rituelen, dus dat beperkte de momenten waarop ik dit boek kon lezen flink: niet voor het slapengaan en niet als ik aan het eten was…
Gioia Smid – Fiep in vogelvlucht. Hoogtepunten uit het werk van Fiep Westendorp
Dit boek heeft dan weer tijden op mijn nachtkastje gelegen, omdat ik het fijn vond om er voor ik ging slapen nog even in te bladeren. En dat bladeren zal ik ook wel blijven doen, want er staan zo veel mooie illustraties in! De tekst vond ik ook heel interessant, je ziet daardoor nog veel meer op de tekeningen en je leest over hoe Westendorp leefde en werkte. Ze illustreerde veel feuilletons en artikelen en moest vaak op het laatste moment op basis van heel weinig informatie iets verzinnen bij een verhaaltje dat de schrijver (bijvoorbeeld Annie M.G. Schmidt, uiteraard) nog niet af had. En ze ging haar originele tekeningen ophalen als ze eenmaal gedrukt waren. Veel andere illustratoren deden dat kennelijk niet, maar daardoor is er dus gelukkig zo ontzettend veel bewaard gebleven van haar werk. Echt een boek dat mij heel blij maakt!
Tessa de Loo – Meander
O, er zijn hier zo veel boeken in huis die ik nog ‘even’ wil lezen voor ik besluit wat ik ermee ga doen. We hebben een nogal streng aankoopbeleid (1 erin, minimaal 1 eruit) en lenen veel van de bieb. Het werkt best goed, want het past nog steeds allemaal in de kasten. Maar het valt niet mee in een huishouden met twee literatuurwetenschappers waarvan een ook nog eens redacteur is. Dit boek wilde ik dus ook nog lezen omdat ik De tweeling vroeger mooi vond (en de film misschien nog wel mooier). Het was best oké. Ik vond het wel een rustgevend boek, ik pakte het ‘s avonds met plezier. Wel een beetje gedateerd (het komt uit de jaren tachtig, maar speelt zich af in de jaren zestig). Ik lees ook altijd wel graag over gesloten gemeenschappen en sektes en zo, en dit gaat over mensen die ergens in Zeeland een gemeenschap stichten waarin alles veel menselijker en biologischer en vredelievender zou moeten zijn. Natuurlijk wordt dat uiteindelijk niks, anders heb je geen boek.